- qoçu
- kabadayı
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qoçu — is. köhn. Keçmişdə: xalqa əziyyət verən, camaatı qorxu altında saxlayan, tədhiş edən, qan tökməkdən çəkinməyən, özbaşınalıq edən adam; qolugüclü. Qoçular, quldurlar qatar taxardı; Fağır füqərayə yanyan baxırlar. A. Ə.. Yerli neft bur juaziyasının … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bordamax — (Basarkeçər, Gədəbəy) kökəltmək, bəsləmək – Qoçu gəti ayrıca saxla, borduyajam (Basarkeçər); – Onu bordamağına dəyməz, ayrısını bordağınan (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
canqa — I (Zəngəzur) kök. – Hajqurban oğlu Asdan canqa adamdı II (Qax, Şəki) qoçu. – Alı kəndin canqasıydı keçmişdə (Qax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
palannamax — (Qazax) qoyunun qarnının altını və baldırlarını qırxmaq. – Qoçu palanna … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
saqqar — I (Ağbaba, Basarkeçər, Borçalı, Hamamlı, Qazax) qaşqa, təpəl. – Başı qaşqa qoyuna saqqar deyirix’ (Hamamlı); – Saqqar atı gəti, furğona qoşax (Basarkeçər); – Saqqar qoçu bəri gəti (Qazax); – Saqqar qoyunun başı burdan belə ağ olur (Borçalı) II… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sirt — (Ağdam, Xaçmaz, Qax, Quba, Oğuz, Şəki, Zaqatala) 1. zirvə (Qax, Oğuz). – Dağın sirtində bir dənə qoyun otdıyır (Şəki) 2. təpə (Xaçmaz, Qax, Quba, Şəki, Zaqatala) 3. yoxuş (Ağdam, Xaçmaz, Quba, Zaqatala) 4. hər hansı bir şeyin baş və ya hündür uca … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
axtalamaq — f. 1. Axta eləmək; heyvanın, ya insanın erkəklik vəzilərini çıxartmaq; burmaq. Dananı axtalamaq. Qoçu axtalamaq. – <Müfid:> Həkimlər və cərrahlar çağırdı, onların hamısı dedilər ki, bu iş ancaq körpəlik zamanında mümkündür. Hazırda bunları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ifa — is. <ər.> 1. Bir işi icra etmə, həyata keçirmə, yerinə yetirmə. İfa etmək – 1) yerinə yetirmək, əda etmək. – Mən özümə aid vəzifələri vaxtında ifa etməyə söz verirəm. M. S. O.. <Ənisə> öhdəsinə alacağı vəzifəni müvəffəqiyyətlə ifa edə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilişdirmək — f. 1. Bir şeyi başqa bir şeyə keçirib bənd etmək, taxmaq; bir şeyi çəngəl, mıx, düymə və s. bu kimi şeylərlə tutdurmaq. Hacı Aslan çuxasının ətəklərini qurşağına ilişdirib, qoçu dəstəsinin qabağında o tərəf bu tərəfə fırlandı. M. S. O..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kobur — bax qobur. Qoçu mauzerini koburundan çıxardıb yoxladı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
padşah — is. <fars.> 1. Hökmdar, imperator, şah, sultan. Qoy səndən kiçiklər çapsınlar, sən çapma. Yalnız böyük padşahların qarşısında ad qazanmaq və ya özünü göstərmək üçün çapmağına dəyər. «Qabusnamə». 2. məc. dan. Yarışda, oyunda, məclisdə və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti